Κανακάκη Άννα 2011
Πριν από 10 χρόνια και μετά από έρευνα αγοράς επιλέξαμε τον Παιδικό Σταθμό ΠΙΝΟΚΙΟ ως την συμφερότερη επιλογή για την κάλυψη της ανάγκης της μικρής μας οικογένειας όταν η “μαμά έπρεπε να επιστρέψει στη δουλειά”
Θα είμαι ειλικρινής. Αυτό το όνομα που παραπέμπει σε σύμβολο του ψέματος και της απάτης… κάπως με προβλημάτιζε και τον πρώτο καιρό ήμουν επιφυλακτική και έτοιμη για δυσάρεστες εκπλήξεις.
Μετά από όλα αυτά τα χρόνια κατάλαβα το σκεπτικό του ονόματος. Πράγματι υπάρχει πλάνη. Νομίζουμε ότι πρόκειται για έναν συνηθισμένο σταθμό χαμηλού κόστους .Στην Αργοστολίου όμως τα παιδιά μας νιώθουν σαν στο σπίτι με ανθρώπους «δικούς τους». Το συνειδητοποίησα, όταν σε παιχνίδι ο 3χρονος πρωτότοκος μας χτύπησε και χρειάστηκε ράμματα. Τα στελέχη του σταθμού το χειρίστηκαν με τόση ψυχραιμία, επαγγελματισμό και αγάπη, συνοδεύοντας το παιδί και παρηγορώντας το τόσο γλυκά, που τελικά το περιστατικό έμεινε στη μνήμη του παιδιού ως μια ενδιαφέρουσα περιπέτεια. Τι ένοιωθα εγώ; Ασφάλεια και ευγνωμοσύνη.
Δεν δίστασα να εμπιστευτώ στους ίδιους ανθρώπους και τον δεύτερο γιο μας, αν και προωράκι και ευαίσθητο στα αναπνευστικά πριν ακόμα κλείσει τα 2 έτη. Δεν έκλαψε ούτε ένα πρωινό, κάθε απόγευμα είχε να καυχηθεί για κάτι καινούργιο, που είδε ή έμαθε. Συμμετείχε, εκτέθηκε, τόλμησε. Φέτος τελείωσε το νήπιο και ήδη διάβασε μόνος παραμύθια, που δανείστηκε από την βιβλιοθήκη του σταθμού.
Μαρία, Δέσποινα, Βαγγελιώ, Αρετή , Έλενα ….
Τώρα, που όλα είναι δύσκολα και από παντού ψάχνουμε την μέγιστη αξία για τα χρήματα μας, φοβάμαι πως δεν έχουμε αρκετά χρήματα για να εξοφλήσουμε την αξία, που μας δίνετε.
Σας ευχαριστώ που αγαπήσατε τους γιούς μου και τους διδάξατε πάνω από όλα να αγαπούν και να δέχονται την αγάπη των άλλων…
Read More